N224
Door de jaren heen zijn delen van de laan dusdanig aangetast, dat deze op verschillende plekken slecht zichtbaar is geworden of helemaal verdwenen lijkt. De laan is verbrokkeld door discontinuïteit in de profielen, ontstaan door ingrepen van buitenaf die hun oorsprong hebben in een zich continu veranderende omgeving die impact heeft op de laan als samenhangend bouwwerk. De opdracht om in de laan een nieuw soort heelheid te scheppen en weer optimaal beleefbaar te maken is in eerste instantie een verzoek om de laan te repareren en te herbouwen. Dit sluit aan bij het karakter van de laan en diens omgeving, die een geschiedenis kent van processen.
Naast de evolutie over jaren en jaargetijden, waarbij beleving en dichtheid wisselen, is ook het gebruik, de invulling van de laan en diens directe omgeving steeds veranderd. Hierbij speelt ook het beheer van de laan een rol. De ingrepen en oplossingen die door de gemeente zijn gekozen verschillen duidelijk van de ingrepen en oplossingen die de provincie heeft doorgevoerd. Een analyse van de laan maakt duidelijk dat het deel onder gemeentelijk toezicht beter bewaard is gebleven dan het deel dat door de provincie wordt beheerd. Het provinciale deel van de laan vertoont de meeste gaten en onderbrekingen; delen die moeten worden geheeld en gedicht om de laan opnieuw tot een aaneengesloten geheel te maken. Opnieuw kan hier naar het karakter van de laan worden verwezen, die als oneindig in uitvoering kan worden beschouwd, aldus een laan als dynamisch bouwwerk, in continue staat van verbouwing en reparatie. Het voorstel om de evolutie voort te zetten en, als het ware het bouwwerk een nieuwe fase in te laten gaan, is het voorstel voor een reparatie van de laan middels nieuwe boomaanplant, het opspannen van de laan met hagen en hekken en het introduceren van een dans van kunstobjecten die de jonge boomaanplant ondersteunen en tegelijk de laan een nieuwe bewegingsbeleving geven. Zo ontstaat er een choreografie van beweging in het decor van een ononderbroken laan.
Choreografie N244
De ingreep waarbij de laan wordt gerepareerd en aangevuld met jonge bomen, was de directe aanleiding om objecten te ontwerpen die in relatie tot de nieuwe aanplant zowel functioneel als beeldend zouden werken. Hier ontstond een daadwerkelijke dialoog tussen beeldend kunstenaar en landschapsarchitect. Het idee voor een sequentie van boomkorven of boomsteunen, leidde tot het schetsontwerp voor een achttal boomsteunen. Deze abstracte ledematen, die danspassen lijken te maken, ondersteunen de jonge bomen. De kracht en geste van het ondersteunen is nadrukkelijk in het ontwerp van de objecten voelbaar gemaakt. Tegelijk maken kunstwerk en boom samen een dans. De sequentie die ontstaat wordt in het passeren over de weg of fietspad als een bewegingssimulatie ervaren, waardoor de objecten zichzelf lijken af te spelen en de laan als een dynamische choreografie wordt beleefd. De boomsteunen zullen naast de jonge bomen ook enkele recent aangeplante bomen ondersteunen die al in de laan staan, dit om een spreiding van kunstwerken over de hele laan te bewerkstellingen. Voor de boomsteunen is gekozen voor cortenstaal, een materiaal dat zich erg goed verhoud tot de omgeving en tegelijk organisch en krachtig is. Het aantal en de uiteindelijke vorm en constructie van de boomsteunen is in dit schetsontwerp nog niet definitief bepaald.
ontwerper Gabriel Lester – Marnix Tavenier
opdrachtgever Gemeente Ede
type kunstproject / coproductie kunstenaar landschapsarchitect
fase schetsontwerp
jaar 2012
This entry was posted on Monday, December 17th, 2012 at 1:38 pm. It is filed under landschap, projecten and tagged with kunstproject in de openbare ruimte, laan, N224. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
Comments are closed.