Het plangebied is van oorsprong het terrein van de voormalige Phoenix fabriek, een oud industrieel complex in de binnenstad van Haarlem. In de 20 e eeuw is het gebied omgevormd tot een mix van kleine bedrijven gemengd met wonen. Op dit moment is het plangebied een in zichzelf gekeerde plek in de stad. De potentiële kwaliteiten van het plangebied hebben alles te maken met de locatie: bij het station en in de binnenstad, aan het Spaarne en grenzend aan het Ripperdapark, een geliefd 19e eeuws villapark.
De reden dat deze plek in de stad nog niet eerder is herontwikkeld komt door een complexe eigendomsverhouding, de forse bodemverontreiniging en de geïsoleerde ligging. De opgave was om het vastgelopen planproces vlot te trekken met een aanpak die recht doet aan het karakter van de binnenstad en gekoppeld is aan een gefaseerde ontwikkelstrategie die binnen de realiteit van de huidige eigendomsverhoudingen haalbaar is.
In de ontwikkeling van de stadsplattegrond van Haarlem is zichtbaar dat vergelijkbare hoeklokaties binnen de bolwerken in de 19e eeuw zijn verkaveld rondom een groenpark (Kenaupark, Ripperdapark) dit in sterk contrasteert met de blokvormige verkaveling langs de vorkstructuur tussen station en de middeleeuwse binnenstad.
Uitgangspunt voor het stedenbouwkundig plan was een binnenstadkwaliteit te maken met hoge dichtheid van woningen. Dit is bereikt door een groot deel van de straten autovrij te maken en het parkeren via 2 parkeergarages ondergronds te organiseren. Met de aanleg van de parkeergarage kan de bodemverontreiniging in het gebied worden gesaneerd. Hiermee komt ruimte vrij in het openbaar gebied die is benut voor een centrale groene plek van formaat rondom het Hallgebouw, een fabriekspand dat als industrieel erfgoed wordt herontwikkelt tot een multifunctioneel woon-werkgebouw. Het huidige stratenplan is grotendeels losgelaten ten gunste van een binnenstedelijk stramien van woonstraten dat is ontworpen vanuit de verbinding met de Parklaan, het aangrenzende Ripperdapark en het Spaarne. Het introverte karakter van de locatie is met de voorgestelde stedenbouwkundige ingreep omgezet in een stedelijke structuur die zich meer opent naar het Spaarne, de Parklaan en het Ripperdapark.
studie: 2010.
opdrachtgever Ymere.
ontwerpteam mxt landschappen en bureau Arjan Karssen onderdeel van ontwerpteam aTA